โดเมนีโก ซาวีโอ เกิดเมื่อวันที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1842 ที่เขตเทศบาลเมืองรีวาเปรสโซกีเอรี แคว้นปีเยมอนเต ประเทศอิตาลี โดเมนีโกมีความศรัทธาในศาสนามาตั้งแต่เด็ก สามารถจำบทภาวนาต่าง ๆ ได้ตั้งแต่อายุเพียง 4 ขวบ เขาได้รับศีลมหาสนิทครั้งแรกเมื่ออายุ 7 ขวบ และเลือกคติพจน์ประจำตัวว่า "La morte ma non peccati" (ยอมตายดีกว่าทำบาป) โดเมนีโกเป็นเด็กเรียบร้อย ขยัน ตั้งใจเรียน มีคุณธรรม[3] เขาได้พบกับบาทหลวงโจวันนี บอสโก ครั้งแรกเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม ค.ศ. 1854 และได้ย้ายตามท่านไปเรียนที่ศูนย์เยาวชนวัลดอกโก (Valdocco) ที่ตูริน โดเมนีโกตั้งใจจะบวชเป็นบาทหลวงเมื่อโตขึ้น คุณพ่อบอสโกได้เอาใจใส่อบรมโดเมนีโกอย่างดี เพื่อให้เขามั่นคงและเติบโตในหนทางแห่งความดี[3]

โดเมนีโกมีปัญหาด้านสุขภาพอย่างรุนแรง จึงต้องออกจากศูนย์กลับไปพักรักษาตัวที่บ้าน อาการยังคงทรุดลงเรื่อย ๆ จนถึงแก่มรณกรรมด้วยโรคเยื่อหุ้มปอดอักเสบในตอนเย็นของวันที่ 9 มีนาคม ค.ศ. 1857 หลังจากคุณพ่อบอสโกทราบข่าวไม่นาน ท่านจึงเขียนชีวประวัติของเขาในชื่อว่า "Vita del giovanetto Savio Domenico" (ชีวิตของโดเมนีโก ซาวีโอ) เพื่อเผยแพร่เกียรติคุณความดีงามของเขา ซึ่งเป็นเอกสารสำคัญชิ้นหนึ่งที่ทำให้เขาได้รับประกาศเป็นนักบุญในเวลาต่อมา